Wyschlik wierzbowiec

WYSTĘPOWANIE WYSCHLIKA WIERZBOWCA

Wyschlik wierzbowiec występuje we wschodniej i północnej Europie, północnej Azji i na Kamczatce. W Polsce wyschlik wierzbowiec jest pospolity.

ŻEROWANIE WYSCHLIKA WIERZBOWCA

Wyschlik wierzbowiec żeruje w martwym drewnie wierzb i topoli. Atakuje martwice boczne na drzewach żywych, drzewa obumierające i martwe, suche gałęzie żywych drzew, tylce złomów i drzewa leżące.

MORFOLOGIA WYSCHLIKA WIERZBOWCA

Chrząszcz długi na 3 do 5 mm. Ciało walcowate i wydłużone koloru brunatnego. Czułki różnią się w zależności od płci. U samic są one piłkowane, a u samców mają grzebykowate wyrostki krótsze niż połowa długości czułków. Pokrywy z rzędami kropek. Larwy długie do 6 mm. Na początku są nitkowate i cienkie. Z czasem stają się drobno owłosione, białe i zgięte.

BIOLOGIA WYSCHLIKA WIERZBOWCA

Chrząszcze wyschlika wierzbowca pojawiają się od maja do sierpnia. Rójka w czerwcu i na początku lipca. Samice składają jaja w prostopadłych do powierzchni drewna korytarzach. Larwy wyschlika wylęgają się z nich po kilkunastu dniach. Chodniki drążone przez larwy mają szerokość 2 mm. Larwy wyschlika wypełniają je ekskrementami i trocinkami. Cykl rozwojowy wyschlika wierzbowca trwa 2 lata.

WYRZĄDZANE SZKODY

Wyjątkowo groźny szkodnik drewna atakujący odziomkową część żywych drzew. Inicjuje zasiedlanie drzew przez grzyby zgniliznowe, a także szkodniki techniczne i wtórne.

ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE

Zapobieganie zniszczeniom dokonywanym przez wyschlika wierzbowca polega na przestrzeganiu zasad higieny lasu. Szczególnie ważne jest usuwanie z lasu zasiedlonego przez wyschlika drewna takiego jak tylce złomów i posusz.